11
heeft deze eenheid toch wel
20.000 ton bij. Passagierssche-
pen die van boven komen gaan
meestal tot aan de hoogste sluis
en keren dan terug naar Honga-
rije. De Marconia en de Trajanta-
fel zijn de twee plaatsen die
iedereen gezien moet hebben
en daar blijft het dan meestal
bij. Sommige Donaufirma’s wil-
den met twaalf duwbakken
varen, maar dit is door de meer-
derheid afgewezen, het is te
gevaarlijk. Het hoogwater in de
maand juni was voor deze
omgeving niet zo erg omdat de
rivier breder wordt. Tijdens twee
maanden hebben we geen
schepen gezien, omdat sluis
Altenwörth in Oostenrijk door
onderspoeling gesperd was. De
Roemeense particulieren, die nu
met verouderde Hollandse sche-
pen varen, weten zich geen raad.
De schepen zijn voor 2008 duur
aangekocht en hebben nu nog
schrootwaarde en er is weinig
werk. Roemeense banken heb-
ben het wel anders dan de Hol-
landse banken gespeeld. De
eigenaar moest alvorens van de
bank geld te lenen, heel wat
bezittingen als onderpand
geven. Verkopen is er nu niet bij
want dan staan de familieleden
die borg staan op straat. Na dit
verhaal, troost ik mijn gespreks-
partner met de woorden dat het
bij ons niet beter is. De vrije
markt heeft voor droge lading
schepen veel nadelen. Na een
goed diner gaan we samen naar
de Scheepswerf van Orsova. Hier
worden we door de bedrijfslei-
der, de heer ‘Sperdea’, bijzonder
vriendelijk ontvangen. Tijdens
de drie scheepvaartdagen in
Antwerpen was deze heer ook
drie dagen aanwezig om beken-
de en nieuwe klanten te vinden.
Nu staat er een nieuw tankschip
op de helling en dat gaat mor-
gen, zaterdag 19 oktober, te
water. De ‘Brandini’, 110 x 11,45
meter is voor een Belgische
eigenaar. Het casco ziet er
prachtig en mooi geverfd uit. De
lege onderwaterlijn is rood
geschilderd. Met enige zorg vra-
gen we naar de toekomstige
orders van deze werf. Sperdea
geeft een waterval van nieuwe
schepen in het vooruitzicht. Tot
eind 2014 zit de werf vol orders.
Er komen nog acht tankschepen
bij, allen tussen de 86 en 110
meter. Vier voor België, drie voor
Nederland en eentje voor Duits-
land. Een klein containerschip
van 80 meter voor België is de
uitzondering. Ze zitten nu aan
281 schepen sinds het begin in
1992. De eerste order waren
twee duwbakken voor de Duitse
firma Haniël Duisburg. We krij-
gen een lijst van deze schepen
die nog te verwachten zijn. De
prijzen van de casco’s zijn na het
jaar 2008 met 40 procent
gedaald en hierdoor is het aan-
tal werknemers teruggelopen
van 700 naar 400. We krijgen een
reclame-cd van de werf, waarop
twintig jaar geschiedenis in vijf
minuten mooi getoond wordt.
Alle schepen die ooit op deze
werf gebouwd zijn, zijn met
bouwnummer voor de naam te
vinden. De vijf kranen worden
mooi getoond, er wordt een
woning van 105 ton door twee
kranen rustig opgenomen en op
een schip geplaatst. De casco’s
worden in Nederland of in Agi-
gea (Constanza) afgebouwd.
Toch wel een groot verschil in
vergelijking met de werven in
Myanmar, waar de arbeiders met
blote voeten aan het lassen en
branden zijn. We nemen nog
wat foto’s en gaan terug naar
Turnu Severin. Om 23 uur vallen
onze oogjes na deze drukke dag
dicht.
Zaterdag 19 oktober
Het is vandaag iets rustiger.
We gaan met de familie Mihu
via de stuw naar Servië. Daar is
het elke zaterdag markt. Omdat
dit land nog niet bij de EU
hoort, zijn er veel voedingswa-
ren goedkoper dan bij ons en
zelfs goedkoper dan in Roeme-
nië. In het stadje Kladovo aan
de Donau is het vandaag van-
wege de markt matig druk. Elke
Servische verkoper spreekt
goed Roemeens spreekt maar
aan de Roemeense kant is er
niemand te vinden die Servisch
kan spreken. Een bijzonder cul-
tuurverschijnsel. Net na de mid-
dag (hier is het een uur later
middag dan in Roemenië) gaan
we met ons vieren van een lek-
ker middagmaal genieten. We
wandelen nog wat en gaan via
de stuw weer naar de Roemeen-
se kant, naar Turnu Severin. Met
onze Belgische wagen krijgen
we steeds voorrang om de
grens te passeren. Op de Donau
is het bijzonder rustig, met
moeite elk uur een schip. Maar
als er een komt, dan is het wel
een dikke met negen duwbak-
ken. De Roemenen hebben de
grootste vloot op de Donau,
meestal duwvaart en enkele
particuliere eigen schepen. De
duwboten kan men herkennen
aan het nummer. De Mercur
boten met de 200 serie hebben
twee schroeven en de 300 serie
heeft drie schroeven en veel
PK’S. We rijden nog wat rond en
de dag wordt weer thuis afge-
sloten. Tijdens het rijden krijgt
Ionel van Periskal Romania nog
telefoontjes van kapiteins die
vragen hebben over de GPS-
apparatuur aan boord. Hij lost
alles op via de telefoon. Hebben
de schepen een onderhouds-
contract, dan is deze bediening
gratis. Als de klant dit niet heeft,
dan volgt er een rekening. Na de
middag brengen we nog een
bezoek aan een honingkweke-
rij, waar wel duizenden bijen in
dertig bakken zitten en de
nodige honing afleveren. Het is
een leuke hobby maar niet
meer dan dat want af en toe
wordt de heer flink door de
bijen gestoken. De dag loopt
weer ten einde. Nog even op de
laptop berichten bekijken en
dan maken we ons gereed voor
de nacht.
Zondag 20 oktober
De klokken van de kerk die op
zo’n 100 meter op afstand staat,
beginnen om 8.30 uur te luiden.
Voor de zoveelste dag is het
mooi weer, zonneschijn maar
toch fris, met 15 graden. In de
stad Turnu Severin zijn bijna alle
winkels open, zelfs het autowas-
bedrijf. Voor 5 euro glinstert
onze auto van buiten en van
binnen. We bezoeken nog wat
grote warenhuizen zoals de Car-
refour en Cora, die allen op zon-
dag geopend zijn. Een grote
groentemarkt wordt bezocht,
waar alle groenten netjes ten-
toongesteld zijn en lage prijzen
hebben. De ingevoerde goede-
ren uit het buitenland zijn echt
veel duurder. De munteenheid
is de Lei met een tegenwaarde
van 4,50 voor een euro. We wan-
delen nog wat langs de Donau,
in vroegere tijden was de
Donau vuil maar nu kun je de
bodem op twee meter diep-
gang nog goed zien. Door toe-
treding tot de EU is dat beter
geworden. Het water is schoon
maar er passeren weinig tot
geen schepen. Dit komt ook wel
omdat Gabcikovo in Slowakije
voor een week voor reparatie
gesloten was, van maandag 14
oktober tot zaterdag 19 okto-
ber. We gaan naar huis. De
vrouw des huizes trakteert op
een heerlijke barbecue. We pra-
ten nog wat en gaan na deze
mooie rustige dag met een
gevuld buikje slapen. Morgen
begint weer een nieuwe week.
Maandag 21 oktober
Om 8 uur ontbijt en om 9 uur
op het havenkantoor en de
controlepost van Turnu Severin.
De baas van deze omgeving
verwacht mij hartelijk. De over-
stroming op de Boven-Donau
in de maand mei waren zijn hier
niet zo opgemerkt. De scheep-
vaart heeft er weinig last van
gehad. Zelf heb ik een klacht
meegenomen over het traject
van Somovit km 610 tot Silistra
Km 380. Deze 230 km worden
door de Bulgaren (de APPD)
betond en onderhouden. De
overige delen daarboven en
daarbeneden zijn in onderhoud
bij de Roemeense overheid
(AFDJ). Het probleem zit in de
mededelingen die ze geven
over hoe de tonnen moeten lig-
gen. De positie van de tonnen
wat betreft de meterafstand
van de oever is helemaal anders
dan ze aangeven. Het verschil is
soms 1000 meter in de breedte.
Hierdoor kan het bevaarbare
gedeelte soms helemaal aan de
andere oever liggen als je de
twee meldingen vergelijkt. Het
gevolg is dat er dit jaar al heel
wat schepen zijn vast gevaren
tussen km 600 en 500. Degene
die dit bij de WSA in Bulgarije
opstelt, heeft de Donau waar-
schijnlijk nooit gezien en weet
niet waar hij mee bezig is. De
nieuwe verkeersbrug van Vidin
BG naar Calafat RO is ingehul-
digd op 14 juni 2013 en vrijge-
geven voor het verkeer. Het is
de langste brug van de Donau.
De brug is 1791 meter lang en
circa 20 meter hoog op nul
waterstand. Tijdens de toe-
spraak van de ministers van
beide landen, is een samenwer-
king tussen de twee EU-landen
beloofd. De enige doorvaart
voor de scheepvaart is smal en
maar 100 meter breed. Hierdoor
is het wel enkel verkeer. De
opvaart moet wachten als er
afvaart aankomt. Het is een
recht stuk dus je ziet alles. Een
groot deel is door de EU
betaald. De naam is de ‘Obina-
ma’ brug en deze ligt op km
796. Na dit onderhoud doen we
nog enkele boodschappen en
om 16 uur hebben we een
gesprek met een normaal klein
Roemeens gezin. De vader is
Gendarme, de moeder werkt op
een staatsdrukkerij en de kleine
van drie jaar gaat reeds naar de
kleuterschool. Voor de crisis
verdiende de man als beambte
600 euro per maand, hetgeen
voor Roemenië niet slecht is. Na
2008 is het door de overheid
vanwege bezuinigingen terug-
gebracht tot 400 euro per
maand. Het minimale loon voor
Roemenië (fulltime) is vastge-
legd op 180 euro. Omdat er veel
aanbod is van andere werkne-
mers, krijgt deze dame maar
150 euro per maand. Ze hebben
een appartement gehuurd voor
200 euro per maand. Van 350
euro moeten ze leven. Ze krij-
gen 10 euro Kinderbijslag. De
doktersbezoeken zijn gratis op
staatskosten, maar de apothe-
ker kost veel geld en medicij-
nen zijn voor velen dan ook niet
te betalen. Na dit gesprek beta-
len we de aangeboden drank
ruimschoots. De dag is voorbij.
Rond 23 uur gaan onze gordijn-
tjes enkele uren dicht.
Dinsdag 22 oktober
Om 7 uur wakker, de autokof-
fer wordt ingeladen en staat
klaar voor vertrek. Het is mooi
weer en na het ontbijt nemen
we afscheid tot volgend jaar.
Om 9 uur zijn we over de stuw
in Servië. We krijgen een uur
cadeau, het is weer 8 uur. De
bestemming vandaag is Honga-
rije, net voor Boedapest. We
passeren één van de nieuwe
schepen van de Viking-groep
met die volle koppen op het
voorschip. De vloot staat erom
bekend een bijna idioot aantal
nieuwbouw bestellingen te
doen. Nu varen er reeds 35
schepen voor deze rederij, dit
jaar zijn er tien bijgekomen en
volgend jaar komen er nog
veertien schepen bij. Elk schip
heeft meer dan 190 passagiers
aan boord en ze zitten meestal
volgeboekt met hoofdzakelijk
Engelssprekende gasten. Het
hoofdkantoor bevindt zich in
de USA. Door de stijging van 9
procent aan gasten op de Euro-
pese wateren, heeft de firma
besloten voor deze nieuw-
bouwgolf te gaan. We verwach-
ten toch eens een inzinking, net
als die in 2008 voor de droge
lading. We rijden in opwaartse
richting langs de rechter
Donau-oever. Rond de middag
zijn we in Belgrado. De zeer
oude trams in de stad worden
langzaam nieuw. Veel mensen
maken hier gebruik van het
openbaar vervoer, in zo’n mil-
joenen stad is het immers erg
druk en kun je nergens parke-
ren. Het is vandaag einde okto-
ber en toch is het nog 27 gra-
den. Om 15 uur zijn we in Novi
Sad. In de haven laden twee
MSG schepen met maïs voor
onze landen. We brengen een
kort bezoekje aan de markt,
maar we zijn te laat. Om 13 uur
zijn de verkopers reeds naar
huis. We vertrekken om 16 uur
via de autobaan richting Boe-
dapest, een uurtje later zijn we
bij de grens Servië- Hongarije
die zonder bijzonder opont-
houd in maar tien minuutjes
gepasseerd wordt. De koffers
blijven zelfs dicht. Om 19 uur
zijn we bij ons gereserveerde
hotel ‘Liza-Aqua’ op de Zuid-
Noord baan op km 74. Het
dorpje heet ‘Lajosmisze’ waar
we voor 50 euro de nacht door-
brengen. We eten wat, genieten
nog van het kleine binnen-
zwembad, hetgeen goed ver-
warmd is. We maken dit rapport
en om 23 uur vertrekken we
naar dromenland.
Woensdag 23 oktober
Om 8 uur ontbijt en om 9 uur
buiten in Noordelijke richting
Boedapest. Via de rechteroever
rijden we naar het centrum
waar de witte schepen liggen.
We zien de bunkerboot liggen
met een reuzen reclamebord
op de zijde van het schip met
daarop de tekst:
‘www.mol.hu/bunker’ en tele-
foon 0036 1 464 16 67. Het bun-
kerschip ligt op km 1640. De
BTW is wel 29 procent. Het is de
hoogste BTW in de EU want in
Roemenië is het maar 26 pro-
cent. We rijden over de Margit-
brug van de R.U. naar de L.O.
Het is vandaag een Hongaarse
feestdag, waardoor het op de
weg wat rustiger is in Boeda-
pest. Op de ‘Belvedere’ van Pre-
micon worden groepfoto’s
genomen van de hele beman-
ning. Dit voor de jaarlijkse bro-
chure en reisfolders van de
firma. Tijdens de laatste maan-
den zit het schip vol met passa-
giers. Op heel wat steigers
staan verlichte meldingsborden
met de naam van het schip als-
ook het uur van vertrek gemeld.
De haven van Csepel is op een
feestdag aan de hoofdingang
gesloten, de andere ingang is
open. Een kleine verandering
voor deze haven is dat de
hoofdingang elke avond, ook
op werkdagen, om 18 uur
gesloten is. Als je met een taxi
komt is het een klein probleem.
Terwijl we langs de Donau rij-
den komt het Nederlandse
vrachtschip ‘Simcha’ van Tim-
mer in opvaart voorbij. We
maken enkele foto’s met de ket-
tingbrug als achtergrond. Via
de marifoon maken we een
praatje. Het schip Ferex NL
luistert mee en meldt, dat er bij
Wenen op km 1910.700 een
duwbak gezonken is. Hij zit
enkele kilometers beneden de
sluizen van Freudenau. De duw-
boot ‘Ybbs’ van de vroegere
DDSG heeft in de nacht de
voorste bak van vier bakken
gewoon onder water geduwd
en is gezonken. De bak bevindt
zich 40 meter uit de rechteroe-
ver maar wel in het volle vaar-
water. Het is in de nacht
gebeurd zodat de kapitein het
zakken en verdwijnen niet kon
zien. Plotseling ging de ‘Ybbs’
op de GPS niet meer vooruit,
toen zagen ze dat de voorste
bak aan bakboord verdwenen
was. De WSA heeft een andere
lege duwbak met duwboot
opgeëist om ervoor op anker te
gaan liggen, zodat er geen
afvaart zou opvaren. Rond 14
uur zijn we persoonlijk gaan kij-
ken. We nemen foto’s. Alleen de
mast en een afdekluik is nog
net boven water te zien. De
duwboot die er nu bij ligt is de
‘Csepel’ van Mahart. Even later
gaan we verder naar de stad
voor een bezoekje aan de firma
‘Multinaut’. De bedrijfsleider
Jedlicka alsook de vier dispo-
nenten ontvangen mij hartelijk.
De heer Jedlicka zegt dat er
veel werk is en schepen te kort
om alles te vervoeren. Ze heb-
ben veertig schepen in vaste
dienst in huur of in torn (retour-
reis). Het is nu even te weinig
omdat de oogst goed is. Tijdens
het hoge water in juni hebben
ze veel verlies geleden, alles lag
stil. Dan nog de sluis van Alten-
wörth erbij, zodat sommigen
twee maanden stil gelegen
hebben. Om de haven van Freu-
denau te beschermen, is er een
sperdeur gemaakt die tijdens
te hoog water afgesloten kan
worden. De haven van Krems is
op dezelfde wijze beveiligd. De
firma ‘Alpine’, die de Freudenau
sperdeur mocht maken, was
enkele maanden te laat klaar en
kreeg een boete opgelegd.
Hierdoor was de firma enige
tijd later failliet. We bezoeken
nog een passagiersschip en
maken een praatje met de kapi-
tein. De lonen zijn niet slecht,
met veel vrije tijd. Een maand
op en een maand af en toch
3300 euro elke maand. Een
kamermeisje komt aan 1500
euro maar heeft minder vrije
tijd. We gaan verder en zijn om
21 uur bij het hotel ‘Donau-
schlinge’ in Schlögen. Vandaag
veel bezoekjes gedaan en toch
nog 620 km afgereden. Alles is
goed gelopen, we slapen rustig.
Donderdag 24 oktober
Om 7 uur ontbijt en om 8 uur
in de auto via de Donau in
opvarige richting naar Passau.
De afstand is 35 km. De twee
Nederlandse kapiteins, vader en
zoon Van Bunink, van de Ama-
certo ontvangen mij met veel
respect en bieden een koffie
aan. De zoon gaat een dezer
dagen voor een Duits Donaupa-
tent. We geven enkele tips en
een boek, het wordt in dank
aangenomen. Tenslotte liggen
in Würzburg onze boeken op de
examentafel. Er worden zes
Donau vaarkaarten afgeleverd
en de junior krijgt een fotoboek
en een toeristische beschrijving
langs de wal cadeau. We bezoe-
ken nog een Nederlandse kapi-
tein van de ‘Filia Rheni’, Arie
Heuvelman uit Ouderkerk. We
geven wat inlichtingen voor het
Donau examen patent. Twee
WSP heren komen binnen voor
een controle bezoek. We praten
verder en laten de twee beamb-
ten netjes vijftien minuten
wachten. We zien de kapitein
op de Schuttevaervergadering
in Ouderkerk op 27 december.
Om 14 uur zijn we in Regens-
burg. In de Oosthaven liggen
drie Nederlandse schepen. We
brengen bij ieder een kort
bezoek en leveren onze laatste
kranten. De Belgische Chridi ligt
in de sluis van Regensburg,
even een kort bezoek tijdens
het zakken in de sluis. De sluis is
volledig afgesloten de burgers
kunnen niet binnen; of is de
schipper nu de gevangene?
Met een intercom aan de poort
kan een varende binnen en bui-
ten, dit werkt altijd. Vroeger was
dit toch wel gemakkelijker; een
wip over de lage muur en we
waren aan boord van de sche-
pen. De Watna van Van Laak
vaart in de sluis. Mijn bezoek
aan Regensburg zit erop en we
rijden naar Wurzburg waar de
Belgische ‘Valencia’ in de sluis
ligt. We brengen een volledig
Donaupakket, bestaande uit
alle vlaggen, vaarkaarten, provi-
andboek, reglementenboeken
en meer van wat voor het varen
op de Donau noodzakelijk is.
Verder op de Donau wordt het
alleen maar duurder. Na dit
beginnen we aan de eindrit
naar Antwerpen, waar we om
22 uur aankomen.
We hebben niet één ver-
keersboete gekregen, geen
ongelukken, en veel bezoekjes
gedaan. In dertien dagen heb-
ben we toch maar eventjes
4540 km met meestal zonne-
schijn afgereden.
Vervolg Donaureis
Scheepswerf Orsova. Nieuw tankschip ‘Brandisi’ gaat te water. Oeverwerken in Servië worden voor 50 procent door de EU vernoemd. Nieuwe sperdeur haven Freudenau te Wenen. Deze sluit bij hoogwater.
Ms. Watna. Eigenaar Van Laak voor sluis Regensburg in opvaart.
Foto’s door Pierre Verberght
