PIERRE VERBERGHT
Zaterdag 12 oktober
De koffer, die reeds een week
open staat, wordt ingeladen. Vijf
dozen met vaarkaarten gaan in
de kofferbak van de auto. Met
onze nieuwe winterbanden en
een kus aan de vrouw is de reis
om 10 uur begonnen. Het is fris
(6 graden) maar droog. Na enke-
le uren zijn we in Koblenz. We rij-
den over de Rijn om langs de
rechteroever het gebergte door
te rijden. We hebben de tijd en
rijden vandaag maar 500 kilo-
meter, tot Gross Heubach dicht-
bij Miltenberg. We gaan de Lore-
ley bekijken en rijden tot boven
op de berg, om van daaruit het
mooie Rijnzicht te genieten. Het
is mooi helder en de schepen
varen langzaam voorbij. De peil-
schaal in Caub staat 200 cm,
zodoende kan er bijna met 300
cm gevaren worden. Het lijkt wel
of de opvaart sneller gaat dan
de afvaart, dit komt door de
zware boeggolf. De dure brand-
stof speelt ook een rol voor de
afvaart, die hierdoor heel lang-
zaam afdrijft. Op de berg van de
Loreley is het mooi parkeren
maar dit kost wel twee euro. De
uitkijkplaatsen zijn met een
reling beschermd en alle richtin-
gen kunnen bekeken worden. Er
is een groot verkoopcentrum en
een restaurant aanwezig. Het
berghotel ‘Aan de Loreley’ kan
voor overnachting benut wor-
den, het zijn schappelijke prij-
zen. Een koppel betaalt 75 euro,
één persoon 47 euro, inclusief
ontbijt en parkeren. Telefoon: 06
7718 09 20 of www.berghotel-
loreleij.de. Om 16 uur rijden we
langs Rudesheim en de vliegha-
ven naar ons van tevoren gere-
serveerde hotel Rosenbusch in
Gross Heubach. Hier verblijven
we een nacht voor 55 euro
(inclusief ontbijt).
Zondag 13 oktober
Om 8 uur ontbijt en om 9 uur
buiten. We rijden langs de Main,
daar waar het kan. Tijdens de
voormiddag komen we heel wat
Nederlandse schepen tegen uit
de omgeving van Rotterdam. We
maken een praatje met een
schipper via de VHF. Omdat we
vandaag tijd over hebben, breng
ik een bezoek aan het klooster
van Weltenburg dichtbij Kel-
heim aan de Donau. In 1999
heeft dit klooster veel water-
schade opgelopen. Daarom zijn
er nooddeuren gemaakt, met als
gevolg dat er in de maand mei
geen sprake meer was van
wateroverlast. Weltenburg ligt 6
km boven Kelheim. Met één of
meerdere kleinere dagboten,
kan men deze afstand afleggen
voor tien euro. We zijn met de
auto en rijden er naartoe. Een
klein veerbootje doet de overzet
ook voor auto’s. Een enkele reis
met een chauffeur kost 2,50
euro. We laten de auto staan en
gaan te voet over voor een euro.
We maken mooie foto’s. Vooral
van het veerbootje, dat zonder
motor en alleen op een draad
met katrol een veilige overvaart
garandeert. Na dit bezoek gaan
we naar Regensburg om de
havens te bekijken. Er liggen
weinig schepen en we brengen
bezoekjes aan boord. Elk Neder-
landstalig schip krijgt een pak
kranten. Er worden heel wat vra-
gen gesteld over de sluissperrin-
gen in Gabcikovo. Het boven-
pand wordt 2,50 meter lager
gezet. Om 20 uur gaan we naar
ons tevoren besproken hotel,
Ibis, waar we voor 80 euro de
nacht gaan doorbrengen.
Maandag 14 oktober
Na een rustige nacht zijn we
om 8 uur buiten. Ons eerste
bezoek is bij de WSA, hetgeen
tevoren besproken was. De heer
Petzenhauser zit hier reeds jaren
op deze stoel maar nu wordt het
een beetje ongezellig om hier te
werken omdat hij alleen zit. Hij is
al aan het aftellen maar hij moet
nog negen jaar. Zijn collega’s
zijn vanwege de bezuinigingen
weggehaald. De WSD in Duits-
land moet kantoren sluiten van-
wege de bezuinigingen. Het
kantoor in Regensburg wordt
volgens planning gesloten. Wie
gaat dan in de toekomst voor
alle Donaulanden de dienst-
boekjes en meer afstempelen?
Met de nieuwe regering, met
Angela Merkel aan de top, kan er
veel veranderen. De minister die
er in Beieren over beslist is
Ramasauer. Deze man heeft
slechte plannen. We zien wel
hoe het gaat aflopen. In Regens-
burg worden zestig mensen
bedreigd met ontslag. Er zou
een nieuw kantoor in Schwein-
furth komen. We keuren het af
omdat er geen meerplaats is.
Dan het Donauattest. Voor
Duitsland of Oostenrijk is dit
niet meer nodig, maar in Slowa-
kije, Hongarije en andere landen
blijft het nog steeds verplicht
om het aan boord te hebben.
Het is in Mainz aan te vragen. Als
het schip een geldig Rijnattest
heeft, dan is het bij de WSD in
Mainz via fax of mail snel gere-
geld. De prijs van het Donauat-
test is gedaald, het kost nu min-
der dan 50 euro en het is net
zolang geldig als het Rijnattest.
Het WSD-telefoonnummer is
0049 6131 9790. Mailen kan ook
naar elwis@wsd-sw.wsv.de. Je
moet wel enkele kopieën van
het Rijnattest verzenden. Wat
betreft staken: de beambten
mogen niet staken. De Tarifbe-
schäftige, dit zijn de helpers op
de sluis, kunnen met hun vereni-
ging ‘Verdi’ wel staken. Het pro-
bleem is nog niet voorbij en
alles zal weer van voor af aan
beginnen als de nieuwe rege-
ring zijn plannen gaat toepas-
sen. De toekomst zal het leren.
Dan de Sento brugbrand in
Regensburg. Reeds vijf jaren is
dit ongeval voorbij maar de
gevolgen zijn nog steeds niet
opgelost. De verzekering van de
Sento wil een bedrag uitkeren
maar de WSD vindt dit voorstel
veel te laag. Hierdoor loopt het
probleem nog steeds en komt er
geen oplossing. Na dit gesprek
gaan we naar het havenkantoor
van Regensburg. Al de Beierse
havens zoals Asschaffenburg,
Bamberg, Regensburg, en Pas-
sau krijgen een nieuwe regeling.
Er zijn twee zaken gescheiden:
havengeld en oevergeld. Het
havengeld moet door het schip
betaald worden en het oever-
geld door de firma waar het
schip van bevracht of voor vaart
en de overslag regelt. We krijgen
van de firma Kuhne en Nagel
een pakket van vijf bladen waar
alles op staat. Deze vijf blaadjes
staan reeds in onze vaarkaarten
vermeld. De haven van Nurn-
berg hoort niet bij die groep en
is apart. We bezoeken nog enke-
le schepen in de Oosthaven, er
liggen drie Nederlandse sche-
pen. De krantenpakken worden
in dank aangenomen. We verla-
ten Regensburg rond de mid-
dag, om even later in Passau aan
te komen. Er liggen geen vracht-
schepen. Er is water genoeg, dus
schepen kunnen varen als het
gaat om de diepgang. De sluizen
van Gabcikovo en omgeving zijn
voor een week gesloten. Daar
gaan we morgen wel meer van
horen. Om 18 uur zijn we bij ons
hotel ‘Donauschlinge’ in Schlö-
gen om te overnachten.
Dinsdag 15 oktober
Om 8 uur in de auto en om
8.30 uur in Linz. Het MPS ‘My
Story’ met kapitein ‘Ivan Dannas’
is verheugd mij te zien, hij
begroet mij met de woorden:
“Eindelijk zien we de maker van
de Donau vaarkaarten”, die voor
hem perfect zijn. Op dit schip is
geen GPS en hij heeft het niet
nodig. Ze brengen alle verbete-
ringen tijdens de reis nog met
potlood en gom aan op onze
kaarten. Hij verfoeit het GPS
systeem, het is een slechte
school voor de jongere kapi-
teins. Deze kapitein is 48 jaar en
komt uit Slowakije. Hij nodigt
mij uit om gratis op zijn schip
mee te varen, maar voor dit jaar
kunnen we dat niet aannemen.
Volgend jaar past het misschien
wel. Nu zijn er alleen Nederland-
se gasten aan boord, waaronder
enkele gewezen kapiteins. Ik
geef twee fotoboeken cadeau
voor de bibliotheek van het
schip. De My Story was de vroe-
gere ‘Austria’ van de KD en vaart
met een Hollandse vlag. Tele-
foon van het schip: 0031 652 770
916, privé: 0421 903 403 494. Na
dit gezellig gesprek gaan we
verder. Om 12 uur zijn we in
Wenen. Een bezoekje bij de
firma Multinaut gaat niet door.
De parkeerplaats zit meer dan
vol. We gaan verder naar de
Reichsbrücke. Er liggen twaalf
MPS schepen. De River Duchess
is het enige schip met een Hol-
landse kapitein aan boord. Kapi-
tein Frank Versluis ontvangt mij
met open armen, eindelijk kun-
nen we Nederlands praten. Hij
nodigt mij uit om in het restau-
rant van de lunch te genieten.
Vanwege mijn strakke program-
ma moet ik dit afwijzen. Vanaf
Silistra waar de Donau aan beide
kanten Roemenië is, en het
kanaal van Constanza, mag elke
kapitein met een Rijnpatent of
Groot Vaarbewijs zonder loods
varen. In ruil daarvoor mogen de
Roemenen met hun Donaupa-
tent bij ons varen, maar niet op
de Westerschelde of op de Rijn.
Hun Donaupatent staat gelijk
aan ons het Groot Vaarbewijs 1
of B en geen 2 of A.
Het grote pand boven Gabci-
kovo moet maar twee meter
zakken dan kunnen ze de
beschadiging van het Roemeen-
se schip repareren. Niemand
weet wanneer het opengaat. De
vele MPS schepen blijven in Bra-
tislava en Komarno, ze doen
voor de gasten alternatieve
autobusreizen. Kapitein Frank
Versluis zit veel op de Beneden-
Donau en voelt zich daar wel
thuis. Dit is een zeldzaamheid
voor een Nederlandse kapitein.
Om 12.30 uur verlaten we de
River Duchess om via Boedapest
nog even naar Novi Sad te rij-
den. Het lijkt erg ver maar het is
allemaal autobaan. Om 19 uur
zijn we bij ons vast hotel ‘Aurora’
aan de Donau in Novi Sad. We
gaan even later dineren, naast
mij zit de hoofdingenieur die de
nieuwe brug aan het maken is.
Er werken tweehonderd mensen
aan deze brug. Het kunstwerk
wordt helemaal uit staal
gemaakt. De onderdelen komen
met vrachtwagens vanuit Italië
en Spanje in lengtes van 12,50
meter lang. De brug gaat 10.800
ton wegen. Het worden twee
bogen. Nu zijn ze bezig met de
middenpijler. Bij de bouw is
geen bok nodig, elk stuk wordt
aan het vorige geplaatst en
schuift zo een stukje richting
Donau. Er komen vier bogen,
elke boog krijgt twintig ophang-
kabels van 10 cm dikte. Elke
kabel heeft 58 strengen. De
bogen zijn niet even lang. De lin-
kerboog, waar onderdoor geva-
ren wordt, is 220 meter. De ande-
re is 180 meter lang. De
bouwtijd gaat nog twee jaar
duren. De man die bij mij zit is
de baas van die 200 werkne-
mers, bijna allemaal Serven dus
uit deze omgeving. Hij gaat mor-
gen naar Belgrado om centjes te
halen. De EU betaalt 60 procent.
De provincie Vojvodina betaalt
26 procent en de stad Novi Sad
betaalt het restant van 14 pro-
cent. Al het geld, ook van de EU
wordt aan het ministerie van
Financiën in Belgrado betaald,
daar zorgt men voor de verde-
ling. De betaling gaat volgens
mijn buurman erg langzaam,
zijn mensen moeten ook bijtijds
betaald worden. Na het avond-
diner nemen we afscheid voor
de nacht. We maken ons rapport
en gaan na deze lange autodag
toch bijtijds en rustig slapen.
Woensdag 16 oktober
Om 8 uur aan tafel en om 9
uur wordt de heer Jazic ver-
wacht voor een goed gesprek in
dit hotel Aurora. In september
2014 zijn de twee brugdelen
klaar en verschuiven ze naar het
midden om het volledig dicht te
maken. Nu zijn ze bezig met de
middenpijler, die veel smaller
wordt dan de vroegere pijler die
door Multraship uit Terneuzen in
2005 onnodig afgebroken is.
Men verwacht dat in de zomer
van 2015 de nieuwe Zezeljbrug
gereed is. Er komen twee spoor-
lijnen op en 2 x 2 rijbanen. De
beginprijs van de nieuwe brug
was 40 miljoen, hetgeen
inmiddels gestegen is naar 100
miljoen euro. De Spaanse firma
die de hoofdaannemer is,
‘Horbé-Ramon’, dreigt ontslagen
te worden, ze zijn al een jaar ver-
traagd. Om 10 uur neem ik
afscheid van de vroegere brug-
genkoning van Novi Sad en we
hopen elkaar volgend jaar in
mei terug te zien. Na dit gesprek
gaan we naar het centrum van
de stad, daar is elke dag van 8
tot 13 uur markt. We verlaten
Novi Sad en zijn een uurtje later
in Belgrado. Er liggen geen Hol-
landse kapiteins. Tijdens de rit
passeren we het treinstation van
Belgrado. Dit is gebouwd in
1884 en nog altijd mooi en net-
jes. Het ziet er wel oud uit maar
het is reeds 129 jaar oud. De
laatste 100 kilometer rijden we
langs de rechteroever Donauaf-
waarts. Rond 16 uur zijn we aan
Donji Milanovac in het hotel
‘Lepinski Vir’. De kamer is koud
en er komt geen warmte; 18 gra-
den Celsius is voor mij te koud.
We kopen in de supermarkt een
haardroger en na een uur is de
kamer 22 graden Celsius. Nooit
eerder gedaan.
Donderdag 17 oktober
Na een frisse nacht, staan we
op en hebben een frisse neus
door de kou. Om 7 uur een goed
ontbijt en even later komt de
Havenkapitein van deze omge-
ving met zijn zoon een praatje
maken. Zijn zoon is zestien jaar
en spreekt bijzonder goed Duits,
hij wil Donaukapitein worden en
dan is het Duits noodzakelijk. De
vader spreekt alleen Engels met
mij. De klachten die eerder aan-
gehaald zijn, worden door mij
schriftelijk in de Duitse taal aan
de jongen doorgegeven. Hij ver-
taalt ze in het Servisch en
bezorgt ze terug. In de maand
juni is er tijdens het hoge water
in Duitsland in Servië weinig
gebeurd. De reden is dat het
alleen in Duitsland en Oostenrijk
hard geregend heeft en hier is
de Donau reeds meer dan 1000
meter breed. Een flinke verho-
ging was er wel maar niet noe-
menswaardig. We praten nog
wat over de personeelswet voor
schepen. Die zou anders zijn in
Servië, maar de Rijncondities
met rood vaartijdenboek zijn op
de gehele Donau nu wel aange-
nomen. Na afgerekend te heb-
ben vertrekken we richting de
hoogste sluis en naar Kladovo.
De scheepswerf aan de Servi-
sche zijde is mijn eerste bezoek.
De werfbaas Georges Glimbea
ontvangt mij met de woorden:
“De Nederlandse bazen ‘Gebroe-
ders De Jonge’ zijn hier ook”. Een
eerste zicht op de werf laat wei-
nig goeds zien, er zijn enkele
offshore cabines in aanbouw te
zien. Die zijn voor verre bestem-
mingen en gaan per zeeschip
naar verre landen. De twee
broers maken zich even vrij om
met mij te praten. Schijn
bedriegt echter want de werf zit
vol met bestellingen voor twee
jaar. In hoofdzaak tankschepen.
Tussen de 85 en 135 meter lang
en 9,60 op 17,50 meter breed.
De scheepswerf in Apatin op Km
1400 is gesloten. In Belgrado zijn
er ook veranderingen op komst.
Zrenjanin bij de Tisza werkt niet
meer dus blijft er in dit land niet
veel meer over. Servië is een
eiland in Europa en hier mag en
kan meer dan in de landen rond-
om. Die zitten allemaal in de EU,
dit is een voordeel maar het
kent ook nadelen. Mijn idee dat
het met de werf in Kladovo min-
der goed gaat, was dus helemaal
verkeerd. Er zijn geen bestellin-
gen voor vrachtschepen, die zijn
er blijkbaar voldoende. Aanbie-
dingen voor passagiersschepen
komen regelmatig, ze moeten ze
afwijzen. Na dit gezellige en
positieve gesprek van een klein
half uur met de twee broers
gaan we weg. We rijden over de
stuw van de hoogste Donauslui-
zen op Km 934 en zijn even later
bij onze vrienden in Turnu Seve-
rin. Reeds zes jaren leiden ze de
GPS firma Periskal Romania,
waar ik zelf bij betrokken ben.
We blijven hier enkele dagen
om alles van dichtbij te bekijken
en om goede raad te geven
waar het nodig is. We halen nog
wat Roemeens geld uit de muur
met onze Visakaart, de koers
staat 4,50 Lei voor een euro. We
praten en eten wat en gaan na
het schrijven van dit rapport iets
vroeger slapen. De slaapkamer
is hier wel goed verwarmd, tij-
dens de reis heb ik een verkoud-
heid opgelopen.
Vrijdag 18 oktober
Na een rustige nacht en een
goed ontbijt vullen we de auto
met benzine, de prijs is bijna
even hoog als in België. Voor
deze mensen is dat toch veel
geld want de lonen liggen hier
stukken lager dan bij ons. Rond
de middag ben ik in Orsova om
met een trouwe vriend te spre-
ken. Hij klaagt dat er weinig
schepen te zien zijn. Gisteren
was er een konvooi, de duwboot
Tulln met negen duwbakken. Ze
waren allen afgeladen, hierdoor
Donaureis 37
Verberght bekijkt gevolgen bijzonder hoogwater
Het is alweer een half jaar geleden dat het bijzonder hoogwater in Beieren aan de Donau en Inn was. De stuw de Jochenstein was in die periode niet helemaal geopend, 25 procent is gesloten gebleven. Hierdoor was het veel hoger
water in Passau. Bij de ministeries van Waterwegen in de verschillende landen bespreken we de klachten van diverse kapiteins. De voorbereidingen van deze reis mogen ‘groots’ genoemd worden. Alle bezoekjes worden tien dagen voor
het bezoek reeds besproken en vastgelegd. Alvorens we aan de zoveelste reis beginnen, weet ik nooit wat er nog meer gaat gebeuren. Het hoogwater in de maand mei was wel een voltreffer. In Passau was er op de tweede verdieping
van de huizen veel waterschade, dit was nog nooit eerder gebeurd. Op de straat waar nu weer auto’s rijden, stond 5 meter water.
13
Loreley haven vanaf de berg. Klooster Weltenburg op de Boven-Donau. Autoveer Weltenburg vertrekt met een auto.
Novi Sad. Bouw van de nieuwe verkeer- spoorbrug. Foto Pierre Verberght
De Scheepvaartkrant
